بیانات در دیدار جمعى از شاعران آئینى و مداحان اهلبیت (علیهمالسلام) مشهد

در حرم مطهر رضوی
بسماللهالرّحمنالرّحیم (۱)
خیلی مایل بودم که از یکایک شعرائی که در اینجا تشریف دارند شعر بشنوم و
از یکایک نغمهسرایان مذهبی و مدّاحان، نغمههایشان را گوش کنم.
متأسّفانه مثل همیشه آنچه میل دل ما است، در عمل اتّفاق نمیافتد ولی
همان مقداری که شنفتیم، هم حقیقتاً بهره بردیم و استفاده کردیم، و هم بنده
خوشحال شدم. واقعاً من خوشحال شدم از اینکه مشاهده کردم در مشهد همچنان
-بلکه بهتر از گذشته- هم ذوقهای فراوان و لطافتهای شعری و
ریزهکاریهای زیبای ادبی در شعرها وجود دارد، و هم حنجرههای مخملین و
مطلوب و شیرین الحمدلله در مشهد زیاد است؛ من خیلی خوشحال شدم از این
واقعیّتی که انسان در مشهد ملاحظه میکند. خب، در گذشته هم کموبیش
همینجور بود. البتّه از لحاظ شعری، مشهد همیشه جلو بود از جاهای دیگری
که ما میشناختیم -تا آن حدّی که ما میدیدیم؛ در آن سالهای دوران
جوانیِ ما، مشهد بهطور مجموعی و جمعی جلوتر از خیلی جاهای دیگر بود-
لکن از لحاظ مدّاحی و خوشخوانی و نغمهسرایی دینی، نه؛ مشهد در این
حدّی که امروز انسان مشاهده میکند و میبیند، در زمان ما نبود. یک تعداد
محدودی بودند، شاید بشود گفت تعداد انگشتشماری بودند که میتوانستند شعر
خوب را با آهنگ خوب و صدای خوش بخوانند. خب، بنابراین جای شکر دارد و
خدای متعال را شاکریم بر این نعمت.
ادامه مطلب ...