اگر حلب به دست گروه‌های مسلح می‌افتاد...

گزیده‌ای از سخنرانی سیدحسن نصرالله در دیدار با دانشجویان:

اگر حلب به دست گروه‌های مسلح می‌افتاد...

سید حسن نصرالله، دبیرکل حزب‌الله لبنان به‌مناسبت آزادسازی حلب در دیدار با دانشجویان، اعیاد بزرگ پیامبر اکرم صلی‌الله‌علیه‌و‌آله‌و‌سلم و حضرت مسیح علیه‌السلام را به همه‌ی مسلمانان و مسیحیان تبریک گفت و به همه‌ی‌ رزمندگانی که در میدان‌های نبرد در این شرایط سخت طبیعی و نظامی در لبنان، غزه، سوریه، عراق، یمن و دیگر میدان‌های رزم در برابر اشکال گوناگون تهاجم ایستاده‌اند و از کشور و مردمشان دفاع می‌کنند، سلام و درود فرستاد. وی همچنین در ادامه درباره‌ی مظلومیت پیامبر، کج‌اندیشی‌های جریان تکفیری و پیروزی حلب به سخنرانی پرداخت. گزیده‌ای از این سخنرانی به گزینش KHAMENEI.IR تقدیم مخاطبین محترم می‌شود:

اوج مظلومیتِ پیامبر اسلام در این سال‌های اخیر
در طول تاریخ هیچگاه دین اسلام و پیامبر اسلام به اندازه‌ی این چند سال اخیر مورد توهین و هتک حرمت قرار نگرفته است. این مظلومیت هم به دلیل حجم حوادث و کجروی‌ها و تجاوزگری‌هاست، و هم به دلیل قدرت رسانه‌ای است که هر خبر، عکس و جمله‌ای را در چند ثانیه به تک تک خانه‌ها در دنیا می‌رساند. قبل از این شش سال، رفتارهای هتاکانه به رسول خدا صلی‌الله‌علیه‌و‌آله‌و‌سلم به شکل فیلم‌های سینمایی یا کاریکاتور یا کتابی مثل «آیات شیطانی» انجام می‌گرفت. اما متأسفانه در طول این شش سال اوضاع دگرگون شده است.

کافی است رفتارهای گروه‌های تروریستی مسلح را در طول این شش سال که ادعای اسلام دارند و خود را به رسول خدا صلی‌الله‌علیه‌و‌آله‌و‌سلم منتسب می‌کنند در ذهنمان یادآوری کنیم؛ کسانی که بر پرچم‌های خود شعار «لا اله الا الله محمد رسول‌الله» می‌نویسند. و از همه‌ی اینها بدتر داعش است که بر پرچم خود مُهر منسوب به رسول خدا صلی‌الله‌علیه‌و‌آله‌و‌سلم نقش بسته است. جنایت‌های این جریان عبارت از سر بریدن، به اسارت گرفتن، در قفس یا زنجیر سوزاندن، کشتار جمعی و از بین بردن همه‌ی میراث‌های ارزشمند تاریخی در تمدن اسلامی، مسیحی و دیگر تمدن‌های انسانیِ غیر دینی است. شیوه‌های گوناگون کشتار که در سال‌های گذشته مشاهده کردیم، مانند خفه کردن با آب، شکافتن سینه‌ها، به صلیب بستن و سر و دست بریدن واقعا دهشت‌آور است. اینها صحنه‌هایی است که صدها سال از چشم بشر پنهان شده بود، اما اینها همه‌ی این جنایات فجیع را به نام اسلام و پیامبر اسلام مرتکب می‌شوند.

این شرایط یک مسئولیت دینی و تاریخی و اخلاقی‌ای را بر عهده‌ی همه‌ی مسلمانان جهان معین می‌کند؛ از علما، اندیشمندان، اصحاب رسانه، اساتید و دانشجویانشان گرفته تا عموم مسلمانان. هر کسی که می‌تواند سخنی بگوید یا جمله‌ای بنویسد و هر کسی که به شبکه‌های اجتماعی دسترسی دارد و می‌تواند موضع خود را از راه آنها بیان کند وظیفه دارد این جنایت‌ها و کارهای فجیع را محکوم کند و از آنها بیزاری بجوید.

باید در پیش چشم جهان فریاد بزنیم و صدای خود را به گوش مردم جهان و غیر مسلمانان برسانیم و اعلام کنیم که این کارها نه به اسلام، نه به دین خدا، نه به رسول خدا صلی‌الله‌علیه‌و‌آله‌و‌سلم، نه به اهل بیتش و نه به اصحابش هیچ ربطی ندارد. همه وظیفه دارند که به صورت روزانه و در ساعت و پیوسته و در پی هر جنایتی اعتراض خود را ابراز کنند. این کافی نیست که بگوییم یک ماه پیش یا دو ماه پیش فلان جنایت را محکوم کردیم، باید نسبت به هر جنایت و به صورت جزئی اعلام موضع کرد. و آن که سکوت کند در دادن فرصتِ توهین به اسلام و پیامبر اسلام و ادیان آسمانی و به خداوند متعال که صاحب این دین است و کتاب‌های آسمانی را نازل کرده است، شریک است. با وجود شبکه‌های اجتماعی و اینترنت امروز هر کسی می‌تواند موضع خود را بیان کند. ولی گاهی متأسفانه شبکه‌های اجتماعی پر از پیام‌های سخیف و ناچیز می‌شود و مسائلی با چنین اهمیت و ارزشی مورد غفلت قرار گرفته رها می‌شود.