بحث را از فضای هیئت انصارالحسین علیهالسلام شروع کنیم. این هیئت در سالهای قبل از انقلاب چه فعالیتهایی داشت و چه معیارهایی برای دعوت از سخنرانان در آنجا مد نظر قرار میگرفت؟
آقای رخ صفت: پیش از سال ۴۲ هیئت انصارالحسین و همه هیئتهایی که در آن سالها وجود داشت، روال عادی و معمولی داشت. مردم به جلسه میآمدند، سخنرانان سخنرانی میکردند، مداحی و سینهزنی برگزار و در نهایت جلسه به اتمام میرسید. این برای قبل از سال ۴۲ بود. اندکاندک که مبارزات شروع شد، ما و سایر دوستانمان بهترین پایگاه برای مبارزه و ارتباط داشتن و با هم مرتبط بودن را در هیئت انصارالحسین پیدا کرده بودیم. همه آنجا جمع میشدیم.
مسئولین هیئت انصارالحسین چهرههای موجهی بودند. حاج آقا میرخانی در مسجد امینالدوله دعاهای ابوحمزه پرشوری میخواند، یکی از شاگردان ایشان آقای بکایی است. پایگاه آنها مسجد امینالدوله بود، از آنجا به هیئت انصارالحسین میآمدند و بعد به بازار میرفتند. بعد از سال ۴۲ جلسات علاوه بر مداحی و سینهزنی و روضهخوانی، زمینه سیاسی و مبارزاتی داشتند. درآن زمان آیتالله خامنهای، آقای هاشمی، شهید مطهری و شهید بهشتی از جمله سخنرانان مبارز بودند که از آنها برای سخنرانی در هیئت دعوت میشد.
ورود این چهرهها چه تغییر و تأثیراتی برای هیئت به ارمغان آورد؟
رخ صفت: آن طور که به خاطر دارم این بزرگواران مبارزهای را با ترک عادات شروع کردند. مستمعین عادت داشتند وارد جلسه شوند، حرفها را بشنوند و بروند. یکی از ابتکارات این بزرگواران در هیئت انصارالحسین این بود که گفتند جلسات باید محتوا داشته و مثل کلاس درس باشد. پایه را بر مبنای کلاس درس گذاشتند. گفتند باید در جلسات تخته سیاه بگذاریم. درس را بنویسیم. جلسه از حالت عادی بیرون آمد و کلاس درس شد.
این برای خیلی از افراد ثقیل بود. تخته میگذاشتند و روایات و احکام را مینوشتند. شرکتکنندگان باید در هفتههای بعد روایات را بازگو میکردند. اندکاندک هیئت انصارالحسین کلاس درس شد. مبارزین دور هم جمع میشدند. بعد از جلسه هم ردوبدل اخبار انجام میشد. بعد از یک ساعت ردوبدل اخبار به زور از خانه افراد بیرون میآمدیم. هفتههای بعد مرتب این برنامه ادامه داشت. هیئت انصارالحسین سیار بود و در خانهها برگزار میشد و با پشتکار دستاندرکاران هماهنگیها انجام میشد و این کار ادامه پیدا کرد.
توکلیبینا: از بین شاگردان انقلابی امام خمینی
رحمةاللهعلیه آیتالله مطهری، شهید بهشتی، آقای خامنهای، آقای هاشمی و آقای باهنر تأثیر زیادی در حرکت مبارزات انقلابی و هدایت آن داشتند. اولین قشری که به امام
رحمةاللهعلیه لبیک گفتند بازاریان تهران بودند، حتی بیش از روحانیت! تُجّار بازار تهران با امام
رحمةاللهعلیه بیعت کردند و پای همه چیز ایستادند. وقتی امام
رحمةاللهعلیه دستگیر شد بازار تهران ۱۴ روز تعطیل شد؛ این اقدامی بیسابقه بود.
وقتی حرکت انقلابی از سال ۴۱ شروع شد ما با دوستانمان گروه گروه میشدیم و هر کاری اعم از چاپ، توزیع، پرداخت مالی و غیره را انجام میدادیم. حرکت حسابشده بود و این شاگردان خوب امام
رحمةاللهعلیه برنامهریزی کرده بودند به گونهای عمل کنند که سیره ائمه را در مبارزه با ظلم و رژیم فاسد عملیاتی کنند. شاگردان امام
رحمةاللهعلیه جهت گروهها و مبارزه را تعیین میکردند و هیئت انصارالحسین هم یکی از این محافل بود. نه تنها آقای خامنهای بلکه آقای هاشمی هم تخته سیاه میگذاشتند و آیات و روایات را مینوشتند و از مردم میخواستند یادداشت کنند و حتی هفته بعد از آنها سؤال میکردند.